Muziek is een spiegel van onze ziel, en het is voor ons onweerstaanbaar om in die spiegel te kijken. We ervaren in die spiegel onze eigen particuliere emoties, maar ook dat wat deze particulariteit ontstijgt: de ideale vormen, de voltooide gebaren, de harmonie.
Helder zal worden dat het “verdarwiniseren” van het verschijnsel muziek volstrekt onvoldoende is om het fenomeen, dat voor ons tegelijk wezenlijk is, maar ook doodgewoon, in al zijn facetten te kunnen verklaren.